Vanmorgen om 9.00 uur zijn wij vertrokken voor onze rit over de Cabot Trail. Eerst nog even de tank vol en boodschappen gehaald en toen richting Pleasant Bay. Na ongeveer 10 kilometer rijden vanaf ons motel begon het Cape Breton Highlands National Park al. Vervolgens zijn wij via kronkelende wegen de heuvels in gegaan die uitzicht bieden op het gigantische grote wild plateau dat midden in het park ligt. De weg gaat vervolgens langs de kust over hoge klippen die tot 350 meter hoog zijn in dit park. Onderweg stoppen wij vaak om van het uitzicht te genieten, het is hier echt geweldig mooi! Hoe verder wij de heuvels in rijden des te vaker komen wij plaatsen tegen waar nog sneeuw ligt en op de kleine meertjes nog ijs ligt. Terwijl het vandaag toch 23 graden was. Het landschap is onderweg zeer gevarieerd en prachtig mooi, van watervallen, rivieren tot hoge steile klippen en eindeloze bossen. Tijdens de rit van 130 kilometer na de andere kant van het park kom je door slechts twee kleine dorpjes, Pleasant Bay en Igonisch. Op deze plaatsjes na ben je hier ver van de bewoonde wereld af. Vanmiddag om 14.00 uur waren wij aan het einde van het park gekomen en wilden via een binnendoor weg weer richting Cheticamp gaan. Anders hadden wij de dezelfde route weer terug moeten nemen of een heel eind moeten om rijden. Dus TomTom aangezet en één van de weinige afslagen genomen. De eerst vijf kilometer gingen prima, hoewel de weg niet erg breed en zeer hobbelig was. Hierna ging de verharde weg over in een onverharde weg met veel stenen. Op zich ging het nog steeds wel maar de weg werd steeds steiler, smaller en vele gaten. Na ongeveer 30 kilometer en bijna een uur verder gebeurde er iets wat wij bij 23 graden niet meer verwacht hadden, we kwamen vast te zitten en een halve meter sneeuw dat midden op de weg lag. En toen?? De auto zat muur vast en kon niet meer voor en niet meer achteruit. De mobiel werkte niet en de bewoonde wereld was niet haalbaar, dus graven. Met onze handen en takken zijn wij een half uur bezig geweest, zonder resultaat. Toen wij toch enig sinds nerveus begonnen te raken zagen wij in de verte een auto aankomen. Het was een truck met twee heel behulpzame Canadezen, die toch wel een beetje moesten lachen dat wij in deze tijd van het jaar met onze auto deze weg probeerden af te leggen. Met een stuk touw en de truck ervoor hebben ze er ons weer uitgetrokken, wij waren ze erg dankbaar. We kregen wel de tip mee dat verder rijden kansloos was en dat wij beter terug konden gaan. Dat hebben wij dan ook maar gedaan. Na weer een klein uur hobbelen over dezelfde weg reden wij, alsof het nog niet genoeg was, onze band ook nog stuk op een rots. Met een thuiskomertje hebben wij onze weg dan ook heel rustig vervolgd en vervolgens de complete Cabot Trail maar weer terug gereden. Achteraf gezien was de binnendoor weg toch niet zo`n slim idee! Aan de andere kant konden wij de Cabot Trail nu vanaf de andere kant bewonderen en dat was ook geen straf. Erg moe maar toch voldaan waren wij om 19.00 uur weer thuis en hebben wij vandaag in totaal 330 kilometer af gelegd. Een absolute aanrader deze rit en zeker in deze periode van het jaar.
Onze route van vandaag:
Weer: 23 graden, droog en heldere lucht
